Czy publiczne opowiadanie o swojej wierze to żenada? Czy można Jezusa zamknąć w Kościele i nie pozwolić mu wyjść? Co mają zrobić rodzice, gdy dzieci nie chcą ślubu kościelnego? O tym w najnowszym numerze „W drodze”.

Numer otwiera rozmowa z Dariuszem Rosiakiem – autorem książki „Wielka odmowa” o trzech osobach związanych z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim w PRL. Jedną z nich jest dominikanin, prof. Mieczysław Albert Krąpiec, filozof i przez wiele lat rektor KUL oskarżony o współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa. Czy była to cena warta względnej autonomii, jaką cieszyła się uczelnia? Rosiak dyskutuje z Włodzimierzem Bogaczykiem o wielkich „tak” i „nie”, które trwale naznaczają życie człowieka.

Wiara nieużywana zanika jak mięsień w gipsie

Ks. bp Grzegorz Ryś jest znany z inspirujących myśli o ewangelizacji. Dzieli się nimi z redaktorem naczelnym Romanem Bieleckim OP. Ewangelizacja tych, którzy już poznali naukę Jezusa, polega na dzieleniu się doświadczeniem żywej wiary, na wychodzeniu do konkretnych osób oraz na cierpliwej modlitwie i poście.

„W »Evangelii gaudium« papież Franciszek pisze, że czas jest ważniejszy niż przestrzeń. To jest podstawowa zasada ewangelizacji. To znaczy, że zamiast od razu wszystko pokryć symbolami chrześcijańskimi, dajmy sobie czas, żeby wiara rosła w człowieku” – zaleca biskup.

W temat rozmowy wpisują się trzy inne artykuły. Styl działania papieża Franciszka analizuje ks. prof. Krzysztof Pawlina. Przywołuje papieskie metafory Kościoła jako szpitala polowego leczącego ciężko rannych skontrastowanego z Kościołem pochylającym się chorobliwie, bo egoistycznie, nad samym sobą. Pisze o Franciszku, który nie tworzy dokumentów do cytowania, ale krótkie zalecenia do stosowania.

Ojciec Jacek Salij OP w swoim cyklu „Szukającym drogi” zachęca do „używania” własnej wiary poprzez jej przekazywanie. W przeciwnym razie może ona zanikać jak unieruchomiony w gipsie mięsień.

Temat zagospodarowania przestrzeni symbolami wiary rozwija Ewa Karabin, pisząc o katolickim dizajnie, w tym o konkretnych organizacjach i firmach, które produkują koszulki, torby, solniczki z symbolami religijnymi, tekstami biblijnymi. Czy ten nurt dizajnu ma w sobie potencjał ewangelizacyjny?

Wiara dla dojrzałych

Czy można żyć wspólnie i wierzyć osobno – do takich rodzin zagląda Agata Puścikowska i zastanawia się, czy apostoł Paweł, który mówił o tym, że uświęca się niewierzący mąż dzięki swej żonie rzeczywiście miał rację?

„Świadectwa wydają się czymś sztucznym i dziwnym być może dlatego, że w codziennych rozmowach nie mówimy o Bogu. (…) Niektórzy twierdzą nawet, że temat wiary jest objęty większym tabu niż seks”. To fragment tekstu Małgorzaty Mazur, która zastanawia się nad tym, jak opowiadać o osobistym doświadczeni wiary publicznie.

Żywa i prowokacyjna – już w tytule: „Ślubu nie będzie” – jest rozmowa Katarzyny Kolskiej z o. Pawłem Gużyńskim OP. Choć rzecz dotyczy sakramentu małżeństwa, z którego młodzi ludzie coraz częściej rezygnują, o. Gużyński mówi także o zaniedbywaniu katechizowania dorosłych na rzecz dzieci i młodzieży oraz o „chorobie” niemożności podejmowania poważnych zobowiązań i o niepowodzeniach duszpasterskich. Ich przecież doświadczał Jezus, ponieważ spotykał się z wolnymi ludźmi.

Święty wiecznie uśmiechnięty?

Kto wie, czy jednym z ważnych powodów współczesnych porażek duszpasterskich nie jest nierealistyczny wizerunek świętości. Joanna Petry Mroczkowska poddaje ten wizerunek ostrej krytyce. Pisze portrety kilku wybitnych świeckich chrześcijanek. Im szczególnie trudno się przedrzeć przez niepisane kryteria, według których kandydatka na ołtarze powinna być zakonnicą, ewentualnie wdową o nieskazitelnym charakterze i nieskalanym życiu.

O imponującym narzędziu ewangelizacji pisze Marta Tylenda-Wodniczak w swoim reportażu. Chodzi o nagranie Nowego Testamentu w formie audiobooka-słuchowiska we wszystkich językach świata, którego podjęła się międzynarodowa organizacja Faith Comes by Hearing (Wiara Rodzi się ze Słuchania).

Święty Paweł był jednym z największych ewangelizatorów. O tym jak niósł Chrystusa poganom opowiada Dominikowi Jarczewskiemu OP biblistka dr Danuta Piekarz.

W recenzyjnym dziale „Orientacje” znalazły się teksty o filmie „Oh, Boy!” Jana Ole Gerstera oraz powieści Jerzego Sosnowskiego „Spotkamy się w Honolulu”.

Felietoniści piszą: Paulina Wilk o Bogu wypychanym z codzienności, Tessa Capponi-Borawska o sztuce i Bogu w Wenecji, Konrad Kruczkowski o tym jak rodzicielstwo uczy życia chwilą obecną, ks. Grzegorz Strzelczyk o wciąż żywych starych herezjach, a Dariusz Rosiak o filmie „Noe” Darrena Aronofsky’ego.

Ewangelie niedzielne zainspirowały do napisania komentarzy dominikanów: Jarosława Głodka, Macieja Ziębę, Norberta Kuczko, Jakuba Bluja i Łukasza Wiśniewskiego.